Een dag uit het leven van Jaco

’s Morgens gaat mijn wekker zo rond 6.30 uur. Koffie wordt ‘standaard’ door mij gezet, vaatwasser uitgeruimd. Langzaam worden er kinderen wakker. Afhankelijk van hun programma zie ik één, twéé of drie dochters (Linde, Anne, Miriam) die studeren aan het MBO, HBO en universiteit. De jongste (Lennart) zie ik altijd wel even. Hij is gestart in de brugklas Havo/Vwo op de Lage Waard. Carla, mijn vrouw, zie ik vaak ’s morgens ook nog wel, voordat ik naar mijn werk ga. Niet altijd. Zij draait als verpleegkundige alle (onregelmatige) diensten in het Maasstad Ziekenhuis.  Rond kwart voor acht vertrek ik naar mijn werk. Ik ben als directeur werkzaam binnen het kindcentrum Oranje-Nassau. De avonden zijn goed bezet. Veel bezigheden hebben te maken met het politieke raadswerk. De resterende (vrije) tijd breng ik graag door in mijn gezin. Op zaterdag is er tijd voor het lezen van een aantal kranten, wandelen met de hond en klussen in en om het huis.

Waarom de ChristenUnie
Kort voor de start van mijn raadsperiode in 2018, werd ik lid van de ChristenUnie. Een partij waarin ik mij inmiddels goed thuis voel. Een partij met oog voor de realiteit en werkend vanuit een duidelijke bijbelse identiteit.  Ik draag graag mijn steentje ook plaatselijk bij.

Sinds 1 mei doe ik dit als fractievoorzitter in een uitstekende samenwerking met Pieter-Jan en de overige fractieleden. Samen ons inzetten voor een Papendrecht waar wij oog hebben voor de sterken en de zwakken, de jongeren en ouderen, mensen met een hoger inkomen en mensen met een lager inkomen, en ga  zo maar door. Wat is er voor  al deze mensen nodig op het gebied van wonen, werken en leven in Papendrecht.  Juist de groep inwoners die kwetsbaar is, om wat voor reden dan ook, mag en moet onze aandacht krijgen. In die zin geloof ik ook in een dienstbare, lokale overheid, die van grote betekenis kan zijn voor inwoners.